dzik z siekierą

Wspólna praca podczas szalonego wyjazdu na pewno wszystkim pozostanie w pamięci. Zapraszam do oglądania efektów na Przystani.
Nie ukrywam, że duma nas rozpiera i cieszymy się z tego. Ukończone z satysfakcją wielką dzieło pozwala zapomnieć o pewnych niedociągnięciach w relacjach, złośliwych docinkach, małych rozczarowaniach. Ważne, że zjednoczyła nas praca, momentami bardzo ciężka, momentami mozolna, czasami mało ciekawa i kawa ;P
Kierownik zamieszania Jack Jacket, jak wprawny manager, nie dość że pracę zorganizował, to jeszcze super nadzorował i o każdym "pracowniku" mógł wiele powiedzieć. Mnie również przydzielił funkcję przybocznej. Mam wrażenie, że ludzie na mój widok wzrok odwracali, a już na pewno na niestrawności cierpieli, gdy przy każdym posiłku dopraszałam się i "przymusowych" ochotników do mycia naczyń wybierałam. No i nie dziwię się, że Emka zawsze pierwsza się zgłaszała, gdyż wzrok mój stanowczy na sobie czuła i chyba nie śmiała odmówić ;P

Ciężką pracę urozmaicały nam spotkania z dzikiem, który podobno chciał przewłaszczyć sobie zawartość naszych plecaków i toreb. Ale my, ludzie, żyjący z dala od Parków Narodowych,  dziki spotykający jedynie w ZOO a znający przestrogi Brzechwy w razie spotkania z dziką świnią nieudomowioną w lesie, zapoznaliśmy się z wszystkimi możliwymi kryjówkami, głównie na trasie Dom - morze. Na szczęście, Domownicy uświadomili nas, że spotykane zwierze raczej nie jest groźne, gdy tylko zachowamy się egoistycznie ;) i jedzeniem nie będziemy się dzielić ;)))

No a ta tytułowa siekiera....

Otóż jednego wieczora odbywały się poszukiwania człowieka z siekierą, który podobno po ośrodku swobodnie się przemieszczał. Poszukiwaniom nieproszonego intruza nie było końca. Doszło do tego, że niektóre dzieci z przerażeniem pouciekały do rodziców i spać nie mogły, a "naoczni" świadkowie potwierdzali wersje przeróżne, niekoniecznie prawdziwe.

W wyniku przeprowadzanego śledztwa uzgodniono następującą wersję: Dwie nastolatki taką rewelację sprzedały dwóm chłopcom, którzy do wieku nastoletniego niedługo będą się zaliczać. Ale szybko o tym i młodsi się dowiedzieli, co spowodowało ogólną panikę. Młodzi chłopcy z powagą stosowną do wieku potwierdzili, że kogoś takiego na pewno widzieli. Dorośli więc szukali. Ale nikogo nie znaleźli.

W sumie, to się nie dziwię, że nikogo nie znaleźli, bo nikogo obcego pewnie nie było, a na terenie ośrodka, owszem, był Człowiek z siekierą, tyle tylko, że nie obcy.  A że Człowiek ten, zdawał sobie doskonale sprawę, jak niebezpiecznym narzędziem jest siekiera, pół wieczora szukał obcego.
I to pewnie samego siebie ;P