pora deszczowa

Mam wrażenie, że fronty atmosferyczne znalazły sobie upodobanie ścierania się ze sobą właśnie nad naszym domem. A właściwie bardziej w naszym domu. Ostatnio nie ma dnia, żeby nie przechodziła tu jakaś burza. Ścierają się ze sobą wyże rodzicielskie z niżami dziecięcymi, zwłaszcza z jednym, któremu na imię Najstarszy Niesforny Aniołek.

Czasami to nie tylko burze występują, ale przetaczają się też burze z trąbami powietrznymi  wciągając w starcie wszystkich po kolei.
Zjawiska te zdarzają się bardzo gwałtownie, nagle, szybko, nieoczekiwanie, z zaskoczenia, ale na szczęście równie szybko mijają. Straty po takim żywiole są dość duże, ale na szczęście sztab kryzysowy szybko podejmuje działania mające na celu naprawienie szkód.
Mam nadzieję, że niedługo skończy się ta przedziwna pora deszczowa.

****


Podziwiam Młodsze Niesforne Aniołki, które z radością szykowały się na wycieczkę na Górę Świętej Anny. Z wypełnionymi plecakami słodyczami i piciem, mocno zmotywowane, wyszły do przedszkola. Z powodu ulewy wycieczka nie doszła do skutku, a oni i tak są bardzo zadowoleni.

Niewiele im do szczęścia było potrzeba. Wystarczył w przedszkolu dywan i ... plecaki.
Radość wielka, pomimo że wycieczki nie było. Była za to możliwość zjedzenia zawartości plecaków.
Przedszkolny piknik na dywanie.

Oboje stwierdzili, że bardzo lubią takie wycieczki, tym bardziej, że po raz drugi odbył się taki piknik. Bo to  był już drugi termin tej wycieczki. Po raz pierwszy miała się odbyć dwa tygodnie temu. Została odwołana z powodu ... deszczu.