fajnie

Nie omieszkaliśmy dziś, a właściwie jeszcze wczoraj, wykorzystać zdobytego w zeszłym roku doświadczenia związanego z powrotem do szkoły po feriach i położyliśmy Niesforki spać troszeczkę wcześniej. Dzięki temu zyskaliśmy kilka cennych minut skoro świt, bo w miarę wcześnie dzieci wstały i z radością udały się do placówek, niektóre wypełniać obowiązek edukacyjny.

I już w swojej naiwności myślałam, że kłopotów, związanych z powrotem do szkoły, uniknęliśmy. Oj, mocno naiwna byłam, bo dopiero wieczorem odczuliśmy, co to znaczy koniec ferii i początek nowego semestru.
Sama aż się zdziwiłam i szczerze mówiąc, gdybym była uczniem, to bym mocno niepocieszona była, że od razu zadanie domowe i to jeszcze w formie, co prawda krótkiego, ale jednak wypracowania.

Dla ucznia, który nie lubi pisać, już nawet nie chodzi o pisanie wypracowań, ale w ogóle pisać, to był prawdziwy koszmar, a mnie zlasował się mózg przy próbach motywowania i wspierania. Najstarszy Niesforny Aniołek nie jest bowiem zbyt karnym (nie mylić z grzecznym) dzieckiem. I skoro nie lubi pisać, to nie powinien być do tego zmuszany. Takie jest jego zdanie ;)

Chętnie bym go zostawiła, poniósłby jutro konsekwencje braku zadania, ale jakoś nie miałam serca. A tym bardziej nie mam serca do home schoolingu. I przez dwie godziny się katowałam i nie pozwoliłam mu zlekceważyć zadania. Byłoby prościej, gdybym mu podyktowała kilka zdań na temat jak spędził ferie zimowe, ale ja go tylko inspirowałam. On był gotów napisać: fajnie. I żeby nie było, że tego nie zrobił, w ostatnim zdaniu napisał, że chciałby, aby następne ferie również były takie fajne!

Ufff...
Ciężki dzień...