spełnione marzenie

Nie przypuszczałam, że tak szybko zostanie spełnione moje marzenie.

Zaopatrzeni w nowy sprzęt, zakupiony na wyprzedaży i korzystając z obecności Dziadków u nas, którzy z okazji swojego święta ukulturalniają się oglądając poważne występy dzielnych przedszkolaków, wyruszyliśmy z Moim Drogim Mężem na przebieżkę :)
Na przebieżkę na nartach biegowych.

Trzeba przyznać, że pomimo umiejętności korzystania z nart zjazdowych i zapewnień pani w sklepie, że poruszanie się na nartach biegowych to nic trudnego, początki były nad wyraz zaskakujące ;)

Bieg rozpoczął się dobrze po zachodzie słońca i miał być w świetle księżyca, tyle że ten chyba teraz nie świeci, a poza tym chmury wszystko zasłoniły dosypując białego puchu, więc odbył się w świetle latarki czołówki.
Miałam szczęście, bo podobno po śladzie łatwiej biegać. No i ja biegłam po śladzie .... Męża, a ten się męczył robiąc ślad i pomimo tego wróciłam lekko zmęczona.

Generalnie wynik biegu był: 2:1 dla mnie:)
Wywrotki okazały się bardzo niespodziewane, a obite niektóre części ciała dają o sobie znać i przypominają się chwile, gdy uczyłam się jeździć na nartach zjazdowych.
Mam z tego frajdę:)

Tak, teraz mogę nawet z sarnami się ścigać.
Lubię to!