potrzeba

Nawałnica wielu zajęć i stresów przyblokowała mnie na kilka dni wystarczająco skutecznie, że nawet pozdrowienia Was mi nie wyszły. Wybaczcie ;)

Z rożnych powodów jakoś nie wychodzi nam też zagospodarowanie przestrzenne naszej posiadłości. Jednym z nich jest brak pana umówionego z nami od zeszłego roku i co chwila zmieniającego termin. A że w okolicy nie ma zbyt wielu konkurentów, więc stosuje metody monopolistyczne i tak czas mija. Na szczęście nad tym nie ubolewamy, bo po wprowadzeniu reformy i nowej ustawy refundacyjnej, na niej właśnie tracimy zdrowie i energię, i ich resztki, to na pewno, mamy zamiar zachować na coś bardziej przyjemnego, niż zakładanie ogródka i ściganie pana. Pan jednak czuje, że można się z nami, nie rozmawiając, dogadać i łapie inne chałturki jedna za drugą. Sami jesteśmy sobie temu winni, bo go "nie gnębimy". Ale! Nie jesteśmy przynajmniej powodem jego stresu i napiętego harmonogramu zajęć. I tego się trzymamy ;)

 Nadszedł  jednak ten czas, że generalnie wszyscy mamy dosyć tego naszego obejścia w stanie "to zrobimy innym razem", bo nasze  Niesforne Aniołki wzięły dziś sprawy w swoje ręce. Najmłodszy kosił nieobecną trawę:

Trzeba też dodać, ze ta jego kosiarka robi naprawdę niezły hałas.

a starsze przygotowały rabatkę z naszych polnych, a jednak ogrodowych, kwiatów:

Piękna rabatka ;)

A tak realnie, to nam wychodzi, że w tym roku nie doczekamy się pięknego, spełniającego wszystkich oczekiwania, ogródka. Przecież nadchodzą wakacje i kto tu sobie będzie ogródkiem głowę zawracał.
Na pewno nie ja ;)