priorytety

Nasz przyjaciel i kolega redakcyjny już z samego rana potwierdził mi, jakie powinnam mieć priorytety w najbliższym tygodniu. W końcu to Wielki Tydzień. A TU jego niezwykle inspirujące refleksje.

Jakże szczęśliwe były nasze Babcie i Prababcie, które nie były zmuszone pracować zawodowo. Które mogły w tym czasie odpowiednio się przygotować  i dom, i domowników do przeżywania tych ważnych wydarzeń i Świąt Wielkanocnych.

Z własnego domu wyniosłam mus sprzątania! Jak pewnie większość czytających tego bloga.
Nie znosiłam tego, gdy posprzątana szafka z butami była ważniejsza niż to, czy się spóźnię na próbę grupy przygotowującej śpiew  i adorację w Wielką Sobotę, albo gdybym miała nie pójść roznieść paczek  starszym ludziom z naszego punktu Caritasu. Starałam się więc ze wszystkim zdążyć i wyrobić.  Bo bardzo chciałam dać coś z siebie, aby ten czas ubogacić. Bo miałam przekonanie, że jestem w stanie wnieść coś dobrego od siebie dla innych. Czułam, że to jest moje ważne zadanie. I miałam też to szczęście, że tych moich darów nikt nie odrzucił. A to motywowało.


W naszym domu nie ma generalnych porządków przed świętami.  Sprzątamy tak, żeby było schludnie i odświętnie, na miarę swoich możliwości i sił. Gdyż sprzątanie domu, w którym są małe dzieci, jak to kiedyś wyczytałam na FB, to tak, jakby myć im zęby podczas jedzenia czekolady.

Kwiatami więc udekorujemy dom.  I nie będzie mazurków, pasztetów, galaret i własnej, robionej szynki ;)

Będę się za to wyciszać, otwierać oczy, uszy, serce. I będę przystawać. Mam nadzieję, że nie sama.

Taki mam plan i takie są moje priorytety.