widzieliśmy góry

Miało się dzisiaj przejaśnić, a po ostatnich dwóch dniach, zdążyliśmy mocno zatęsknić za słońcem i postanowiliśmy nie marnować okazji. Tym bardziej, że dobiega końca nasz pobyt w Zakopanem, a gór właściwie nie wdzieliśmy.
Pełni optymizmu wstaliśmy zatem skoro świt i wyruszyliśmy wraz z Doktorostwem do Kuźnic, aby stamtąd wybrać się na Kasprowy Wierch.
Po przedwczorajszych przygodach i niedoskonałej formie Najmłodszego Niesfornego Aniołka i średniej  Córci Doktorostwa wybraliśmy się, i owszem, ale kolejką.
Nie zapowiadało się to wcale ciekawie, ale mając bilety rodzinne, które są tańsze niż zwykłe i na dodatek mają opcję powrót, wjechaliśmy na szczyt.

Stacja meteorologiczna na Kasprowym Wierchu

 Kasprowy Wierch został zdobyty ;) w gęstej mgle przez "wygodnych" turystów.

Kasprowy Wierch (1987 m npm)  zdobyty ;) w gęstej mgle

 No ale zaczęło się przejaśniać :)

 Ukazał nam się śnieg leżący po słowackiej stronie.

 Zachwyciłam się kolejny raz Doliną Cichą (Wierchcichą)*.

Dolina Cicha

Odsłoniła nam się również Świnica.
I w tym momencie zadecydowaliśmy gremialnie, że nie zjeżdżamy, tylko schodzimy na dół.

 Świnica :)

Po długich naradach zdecydowaliśmy, że będziemy schodzić do Murowańca. Drogą, która jest tak naprawdę granicą pomiędzy Tatrami Zachodnimi i Tatrami Wysokimi.

Droga do Murowańca

Świnica ,  Kościelec, Granaty i Zielony Staw

Tym razem udało nam się dotrzeć do Murowańca na Hali Gąsienicowej. W delikatnym deszczyku. Przez moment przeżywaliśmy chwilę grozy. Te krople deszczu były niemal traumatyczne.

Ale wszystko przeszło. Murowaniec i Tatry Wysokie żegnaliśmy z uśmiechami na twarzy.

Dotarliśmy do miejsca, które przedwczoraj wyglądało tak:

A dzisiaj wyglądało tak:)

A właściwie to było tam tak:)

Widok na Giewont z Przełęczy między Kopami.

No i Dolina Jaworzynki w pięknym słońcu.

Mimo że dzisiaj właściwie tylko schodziliśmy w dół, jesteśmy bardzo zmęczeni, ale również zachwyceni i zadowoleni. Aż szkoda, że jutro już wyjeżdżamy.


* Moja chęć zobaczenia i schodzenia Tatr pojawiła się w liceum, gdy na lekcji języka polskiego analizowaliśmy wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera "Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej".
Świnica i Dolina Cicha, to moje miejsca kultowe w Tatrach! :)