granice

Wróciliśmy już, ale powspominam sobie jeszcze troszeczkę.
Pobyt w Tatrach był bowiem bardzo, ale to bardzo mocnym punktem naszych wakacji.
Schodząc z Kasprowego śmiałam się z Doktorostwem, że kiedyś to modne były dowcipy o szczytach.Na przykład:

Jaki jest szczyt głupoty?
Kupić portfel za ostatnie pieniądze.


Jaki jest największy szczyt pijaństwa?
Upić ślimaka tak, żeby nie trafił do domu.

Jaki jest szczyt zmęczenia?
Przyjść do domu, połozyć się  i nie mieć siły zamknąć oczu.


Dużo tego było. Niektóre bardziej delikatne, inne bardziej sprośne.

No ale nam wyszło, że ten nasz wyjazd to jest pod hasłem: granic.
Byliśmy w Tatrach na granicy Polsko - Słowackiej, szliśmy drogą, która jest jakby granicą pomiędzy Tatarami Zachodnimi a Wschodnimi. Podjęliśmy decyzję na granicy rozsądku, czy podziębionego Najmłodszego Niesfornego Aniołka zabierać wysoko w góry i schodzić z nim. Teraz już wiem, że wszystko było w porządku i nie gdybam, co by było gdyby.

Ostatniego dnia wybraliśmy się w góry. Tym razem w Pieniny. Na spływ Przełomem Dunajca.
Dotarliśmy tam, jako jedni z ostatnich. Flisak, który prowadził naszą łódź uprzedził nas, że będziemy na mecie na granicy dnia i zmierzchu. No i miał rację.

Wypłynęliśmy tak późno, że słowaccy flisacy kończyli składać swoje łodzie. A spływ przełomem Dunajca, to właściwie spływ granicą państwa.
 

Zobaczyliśmy miejsce kultowe w Pieninach - Trzy Korony. Dumnie brzmi, ale górale swoje wiedzą i nazywają te szczyty po swojemu. Wysoka Kaśka, Gruba Baśka i Kudłata Maryśka.
;)

Czas nam zleciał bardzo szybko. Momentami rzeka była rwąca ;)

A momentami  bardzo spokojna.

I cały czas malownicza :)

I zaskakująca.

Skończyliśmy spływ na granicy dnia i późnego wieczoru. Stamtąd już tylko do domu trzeba było dojechać. Na szczęście wszyscy dojechali. Na granicy wytrzymałości, ale za to na granicy dwóch dni.
Na granicy końca wakacji i początku roku szkolnego. 

Oby tylko się nie znaleźć na granicy cierpliwości.


A wiecie, jaki jest szczyt lenistwa?
Nie wyciągnąć niezjedzonych kanapek z tornistra po zakończeniu roku szkolnego.

Chyba coś wiem o tym ;P

A teraz to już jestem na granicy wytrzymałości i idę spać, bo bój od rana przed nami. Zdaje się, że nie mogłam się doczekać końca wakacji, ale  już mam dość porannych pobudek.