wydatki

Momentami ludzi nie rozumiem. Nie rozumiem ich sposobu myślenia i nie rozumiem tego, dlaczego czasami zachowują się tak, jakbyś był ich najgorszym wrogiem. A w rzeczywistości to co robisz, to robisz również dla nich i dla ich dobra.

Krótko mówiąc, nie rozumiem dlaczego, pomimo że działasz na rzecz człowieka, dostajesz od niego w twarz.

Wcale nie było mi łatwo organizować wczoraj imprezkę dla chłopaków, gdy właśnie się okazało, że spotkało nas znowu pewne rozczarowanie.
Pomimo że chciałabym, aby nasz dom był otwarty, to stałam wczoraj przed progiem domu i wypraszałam pewne osoby. Wypraszałam je ze swojej głowy, ze swoich myśli. Nie miałam ochoty się z nimi spotkać we własnym domu. I wcale nie było to łatwe. Wiem, że Mój DrOgi Mąż próbował zrobić to samo. 

Na czas imprezki na szczęście się udało, ale później powracali w myślach jak natręci.

Zbawienny okazał się wczorajszy przyjazd moich rodziców. Wzięli dzisiaj na siebie wszelki obowiązki związane z dziećmi i gospodarstwem, dzięki czemu mogliśmy prawie cały dzień spędzić poza domem, radząc sobie z gniewem, złością, rozczarowaniem i zniechęceniem.

Więc może jednak dobrze, że akcja się wczoraj rozwinęła, bo dzięki temu mieliśmy szansę ją dzisiaj odreagować. Muszę jednak przyznać, że wiele mnie kosztowało. I pewnie jeszcze to nie koniec wydatków, głównie emocjonalnych.