pomidor

Oświadczam wszystkim zaniepokojonym, że puls mój, momentami ledwo wyczuwalny tylko dlatego, że na kawę ma ochotę, ma się całkiem dobrze. A można nawet więcej powiedzieć, że wspaniale.

Dziękuję bardzo za troskę. To miłe, gdy się czuje, że komuś na Tobie zależy. :)

Milczałam, choć nie łatwo mi było wytrzymać, a "deadline" pewnego wyzwania dawno już minął. A że opracowywane przeze mnie pewne zagadnienie ściśle jest ze mną związane i pomimo tego, że pracowałam ze świadomością, że pewnie i tak już jest za późno, to dla siebie samej musiałam to skończyć. Przynajmniej pierwszy etap, ale może będzie i następny.

A udało się "zwieńczyć dzieło" tylko dzięki ścisłej współpracy z Moim DrOgim Mężem. Bo jeśli ktoś myśli, że ja, siedząc przed komputerem, za stosem książek i innych materiałów, wykonałam kawał ciężkiej roboty ;) to grubo się myli. Udało się tylko dlatego, że Mój DrOgi Mąż stworzył mi, przez kolejne dwie soboty, doskonałe warunki do pracy, zabierając ze sobą na wycieczki po okolicy nasze Niesforne Aniołki.
Według mnie, wcale nie jest łatwo ogarnąć to nasze towarzystwo, zwłaszcza w obcym terenie, gdzie atrakcji jest pełno dookoła. Poradził sobie doskonale, a dzieci są zachwycone wycieczkami z Tatą (zwłaszcza wizytą na myjni samochodowej ;), więc zastanawiam się, czy ja aby nie za bardzo jestem zaborcza i czy aby nie za mocno skupiam uwagę wszystkich na swojej osobie?


Nie mogę jednak pisać o szczegółach wyzwania, a na wszelkie próby uchylenia rąbka tajemnicy będę odpowiadała, jak w znanej zabawie warzywnej, albo raczej owocowej, bo to przecież owoc, ten pomidor :)

******

Ku pamięci i na poparcie powyższego wpisu muszę zapisać wczorajszy dialog ze Średnią Niesforką.

- Bardzo lubię być dzieckiem - mówi Anielica do mnie w Dniu Matki ;)
- ????
- I chciałabym nim być zawsze! Każdy by chciał być zawsze dzieckiem. Bo każde dziecko chciałoby mieć taką mamę, jak Ty! Jesteś najlepszą mamą na świecie!

No i jak tu nie wpaść w samouwielbienie?
Słyszeliście?
Jestem najlepszą mamą na świecie!!!