happy end?

Mimo że dzień świąteczny, nasza grupa śpiewacza, prawie chór, śpiewa i ćwiczy, bo do nagrania się szykuje. Okruszyna z zaciekawieniem dopytuje, czy solówkę będę miała, a przecież wiadomo, że gdy ja solówki śpiewam, to wychodzi z tego konkurs jaka to melodia ;P Prowadzący chór jednak się nie załamuje, na wszelki wypadek nie daje mi solówek, za to dużo ćwiczyć każe i dzisiaj kolejna próba.

No ale wracając do poprzedniej. Gdy pięknie śpiewamy, przychodzi sms ze Śląska: jutro będę w Waszej okolicy, czy mogę na chwilę przyjechać?
Gdy tylko słyszę, że Gość chce w dom, toż to przecież Bóg chce w dom, więc uradowana zapraszam, choć trochę przykro, że sam, a nie z Małżonką, tym bardziej, że opiekunka Niesforków się rozchorowała i nici z naszego wtorkowego wychodnego. W ciągu dnia zmienia jednak zdanie: będzie z najmłodszą i najstarszą córką. Po kilku godzinach kolejna zmiana, gdyż jeden z synów złamał rękę, Żona więc z konieczności odwołuje służbowe popołudniowe spotkanie i zaraz potem, ku naszej wielkiej radości, wszyscy parkują, obciążeni dodatkowymi kilogramami gipsu, pod naszym domem.

Wzruszył mnie Ex-Górnik, że to: będę w Waszej okolicy, to tak specjalnie dla nas, bo podzielić się chcieli z nami własnej roboty wędzonkami, a uśmiałam się serdecznie, że dziecko musiało rękę złamać, żeby i Żona mogła z nim przyjechać.

Wizyta, dla dorosłych, nie była zbyt długa, jednakże wystarczająco długa, żeby Najstarszy Niesforny Aniołek nie zdążył lekcji odrobić na dzisiaj.
Próbował nadrobić rano, jednakże nie zdążył do końca przepisać zadania. Zastanawiałam, czy mu usprawiedliwienie pisać, dla mnie wszak powód był bardzo uzasadniony ;)
Postanowił jednak sam się usprawiedliwić.

Spotkania z Ludźmi i obowiązki. Czasami trudno jedno i drugie pogodzić.
Czekam, czy spotkanie zakończy się happy endem :)