dylematy sowy

 Nasłuchałam się niedawno o tym, jak to w okolicy ludzie sobie smacznie spali na piętrze, a nieproszeni goście w tym czasie zajęli się porządkami na parterze. Adrenalina zwiększyła swoje stężenie w moich żyłach, gdy w niedzielę o piątej nad ranem usłyszałam brzdęknięcie. Adrenalina zwiększyła stężenie  i jednocześnie mnie sparaliżowała, ale nie do tego stopnia jednak żebym nie była w stanie wykonać żadnego ruchu. Wręcz przeciwnie. Ruchem zdecydowanym i stanowczym (z wielkim trudem - bo sen miał akurat mocny) zbudziłam Mojego DrOgiego Męża, aby jego rycerska postawa kolejny raz mogła być ujawniona.

Na wszelki wypadek schowałam głowę pod kołdrę i czekałam na rozwój dalszych wydarzeń. MDM zrobił bezszelestny obchód po domu i po krótkiej (chyba) chwili wrócił do pokoju uspakajając mnie, że nikogo nieproszonego w domu nie ma. Przyznaję, speszyłam się trochę, że budzę chłopa, bo coś pewnie mi się przyśniło, ale mój Rycerz uspokoił mnie stwierdzając, że mam bardzo czujny sen, gdyż rzeczywiście mogłam usłyszeć hałas, gdyż spadła firanka (taka zazdrostka doklejana na lekkim drążku do framugi okna) w kuchni i stuknęła o szklaną doniczkę.

Informację przyjęłam z wyraźną ulgą, po czym odwróciłam się na drugi bok i na chwilę zasnęłam. Nie wiem, jak długo trwała ta drzemka na drugim boku, ale gdy znowu się zbudziłam i zeszłam na dół, zastałam Niesforne Aniołki oglądające bajkę i MDM w drzwiach. Właśnie wrócił z basenu!!! Upsss....

Zaraz po tym przeczytałam, że osoby z osobowością "sowy", jeśli chcą wcześniej wstawać, to powinny znaleźć tę godzinę nad ranem, gdzie sen jest płytki i nastawiać sobie budzik na taką właśnie wcześniejszą godzinę, zanim sen przejdzie znowu w fazę snu głębokiego, bo później to nawet końmi nie idzie sowy wyciągnąć z łóżka.

Przez chwilę zastanawiałam się, że może powinnam przestawić budzik na piątą nad ranem i dzień zaczynać w nocy, ale już dzisiaj wszelkie takie dylematy odrzuciłam. Bo jak? Musiałabym wcześniej chodzić spać. A to zdecydowanie nie leży w mojej naturze.