okopy w domu

Mogłabym dzisiaj przekopiować wpis Okruszyny, bo znalazła słowa, których mi brakuje (jak zwykle zresztą ;). Choć bohaterów jakby mniej - nie ma kotka, zamiast niego od trzech dni walczący z biegunką Najmłodszy Niesforny Aniołek. Zmęczona tym stanem, patrzę na naczynia, które nieczułe na moje prośby o pomoc, patrzę na pranie błagalnym wzrokiem - ale też mnie ignoruje. Gdy stoczę walkę z bałaganem w jednej części domu natychmiast rozgaszcza się w innej. No prawda, że gościnny dom chciałam zawsze prowadzić, ale nie dla bałaganu.

Z Najstarszym Niesfornym Aniołkiem próbowałam dzisiaj powalczyć z bałaganem w jego pokoju. Nie dość, że w pewnym momencie miałam wrażenie, że zrobił się jeszcze większy niż przed rozpoczętą bitwą, to dodatkowo stoczyłam walkę z samym Niesforkiem (mam nieodparte przeczucie, że to zaczyna być zbuntowany nastolatek). Już chciałam odbezpieczyć zawleczkę w granacie, gdy w ostatniej chwili wybrałam numer do Mojego Drogiego Męża, aby uciekał ze swojego pola bitwy i wracał do domu. Jakież to szczęście, że mógł! Zabrał Starsze Niesforki z domu. Walczę więc już tylko z bałaganem i biegunką. Momentami z Najmłodszym Niesforkiem, żeby nawadniające środki przyjął. Czuję się tak, jakbym w jakiś okopach była.

Mam wrażenie, że kiepsko bym się spisywała, gdybym była jedną z tych kobiet, które zostały w domu troszcząc się o latorośle, gdy mąż musiałby w prawdziwych okopach.

Okruszyno, skąd wziąć ten kamyk?