halówki

Kwitnące drzewa i krzewy owocowe widziane jeszcze kilka dni temu w niektórych rejonach Polski dawały nadzieję, że wiosna blisko i białej pory roku to jednak u nas nie będzie. Zima nas jednak zaskoczyła i, niestety, dłużnej nie można już chodzić w letnich butach.

Bezpowrotnie minęły te czasy, gdy szłam do sklepu, wybierałam but, w domu Najstarszy Niesforek przymierzał i wszystko było jasne: pasuje - zostanie, za duży/za mały - do zwrotu.

Doświadczenie matki kinestetyka wyraźnie mówi: szukajcie tak długo, aż znajdziecie buty, które będą wizualnie odpowiadały gustowi Niesforka, ale przede wszystkim "muszą leżeć". Nic z tych rzeczy, że jeszcze się rozchodzi, dopasuje. Zapięcie musi działać bez zarzutu. Jeśli zamek, choćby przez przypadek, będzie się przycinał to odrzucić, jeśli choć troszkę noga lata w bucie, to się but do niczego nie nadaje, bo Niesforek będzie rzepy ściskał i naciągał tak mocno, że się rozciągnął i w ogóle nie będą trzymać. Sznurówki nie mogą być zbyt długie, a poza tym to i tak nie ma nigdy czasu na ich wiązanie. No ale w tedy noga w nich lata, a to przecież powoduje, że but nie służy już po to, aby nogę chronić i grzać, a po to, aby doprowadzić do irytacji siebie i innych przy okazji.

Mając więc wszystkie wytyczne do zakupu butów zimowych na uwadze, od kilku miesięcy chodzimy na polowanie. W naszej bliskiej i troszkę dalszej okolicy niestety, mimo jakiegoś tam wyboru fasonów i kolorów, nie było takiego, które spełniał by wszystkie wymagania.

Mróz dość znaczny a widok nóg Niesforka odzianego w rozwiązane halówki, ewentualnie w buty tzw. górskie, w których latem chodził po górach, zmusiły nas do wycieczki do Centrum Handlowego, w którym to portfel, mimo że ciągle w dłoni trzymałam, to jednak zgubiłam.
A przynajmniej jego zawartość.
Najważniejsze jednak, że polowanie zakończyło się sukcesem.

Nie będzie się już dziecię nasze w oczy rzucało. Ale halówkom i tak nie odpuści. Na dzisiejszy bal karnawałowy w szkole ma zamiar pójść przybrany za... piłkarza. Byleby tylko w halówkach.