artyści

Niespodziewanie i na mnie padło. No niby nic takiego. Lekka temperatura, kaszelek, łamanie w kościach czy w resztkach mięśni. Zasięgnęłam porady lekarza lub farmaceuty i nakazał nie chuchać na resztę rodziny, co trudne niezwykle, bo rodzina z tych, gdzie podstawową formą komunikacji jest tulenie, przytulanie, wspólne w łóżku budzenie i całowanie. No i według porady, powinnam sobie poradzić, ale żeby nie było nieprzewidzianych i nadmiernych powikłań, zastosować się należy do porady bez dyskusji.

Trudne to bardzo, bo te rączki malutkie same się kleją do mnie. Ale mimo to Niesforki dzielne są bardzo, bo siedząc na sąsiedniej kanapie smyrają nóżkami o moje nogi - byleby kontakt był.

Modelowi kinestetycy. Najstarszy Niesforny Aniołek coraz bardziej świadomy siebie również w tej dziedzinie. Wychowawczyni od dwóch dni wypełnia z nimi testy. Moja diagnoza się potwierdza. Kinestetyk połączony ze słuchowcem (w szkole powszechnej to "trudny" typ - tzn. jest wymagający i każdemu się z takim niezbyt dobrze pracuje, a już zwłaszcza nauczycielowi, który przede wszystkim jest wzrokowcem). Mam nadzieję, że przyniesie to też efekty i większe zrozumienie u nauczycieli, tym bardziej że używa bardziej też prawej półkuli (tak jak mamusia), i działa w sposób artystyczny nie zważając na dopracowywanie szczegółów.

I w ogóle to wygląda na to, że mamy samych artystów w domu. :)))