rozmowy

Od jakiegoś czasu, każdego ranka, Mój DrOgi Mąż prowadził rozmowy telefoniczne ze swoim chorym na raka Tatą. Były to  rozmowy wspierająco - zachęcające, bardzo istotne. A później, kilka razy dziennie, wysłuchiwał sprawozdań z minionego dnia. Dochodziły też do tego te ważne, "życiowe" rozmowy. Momentami byłam nawet o nie zazdrosna...

Teraz Średnia Niesforka się martwi, jak sobie będzie radziła Ciocia, niedawno poślubiona żona mojego Teścia. Najmłodszy wpada w gniew z byle powodu, nawet mnie bije. Najstarszy Niesforek płacze, bo tak wiele osób nam bliskich w krótkim czasie od nas odeszło. I nie było sposobności się pożegnać. Te oddzielające 1200 km nie sprzyjały częstym spotkaniom.

A jutro Mój DrOgi Mąż nie usłyszy już rano swojego Taty. Dzisiaj rano, jak co dzień, odbył z nim rozmowę - trochę niedokończoną....  nie było aż takich przesłanek, żeby wskazywały na to, że ostatnią.