rytualny trawnik

Od samego początku o nasz trawnik dba Mój DrOgi Mąż. Właściwie to jego trawnik. I nie zależy mi na tym, aby w jakiś szczególny sposób był mój ;P Wszak o trawnik trzeba dbać.

Powstał nawet pewien rytuał. W piątek, po skończonej pracy, dla wyhamowania rozpędu MDM kosi trawnik, też tak trochę dla rozładowania trudnych emocji. Nie trudno się domyśleć, że po skończonym "urlopie" (raczej po dwutygodniowej nieobecności w domu), trawnik mam trochę wybujał. Niestety, z powrotem do domu nie wpisaliśmy się w rytualny piątek i raczej potrzebowaliśmy się najpierw odnaleźć w rzeczywistości brutalnej i naszej. Ale już w środę, MDM nie wytrzymał i stwierdził, że musi już skosić trawnik. I bynajmniej nie tylko dlatego, że nie podobała mu się ta wybujała trawa, ale miał wielką potrzebę pospacerować sobie z kosiarką. Trawy co prawda było tak dużo, że nasz pojemnik na kompost nie mógł jej pomieścić i  kompostownik sąsiadki również. Jednakże po kolejnym dniu emocjonujących zajęć w brutalnym świecie, MDM pokrążywszy wokół domu postanowił znowu skosić trawnik...

A dziś...

Ponieważ niedawno sąsiad robił ogrodzenie i zniszczył część naszego trawnika, udostępnił nam parę metrów trawnika (takiego z rolki) i Mój DrOgi Mąż, tym razem na kolanach, zajmuje się trawnikiem.

A żebyście wiedzieli z jaką werwą.

I myślę sobie, że całe szczęście, że dzisiaj dotarł do nas ten trawnik z rolki, bo dzisiejszego piątkowego, rytualnego koszenia ten nasz, od nasion pielęgnowany, trawnik by już nie przetrwał.

****


Żeby nie było...

wczoraj umyłam okna na dole. Kto widział, ten wie, że jest ich trochę i to dość duże.
Nawet sprawnie mi poszło.
A muszę dodać, że jeszcze nigdy w środku lata nie marnowałam energii na mycie okien.

Ale mnie już wystarczy -  nie mam zamiaru poprawiać ;P