Agnieszka

Wróciwszy z nadmorskiego buszu miałam wielką potrzebę odwiedzenia fryzjera. Odkąd mieszkam w tych okolicach, a będzie tego już z siedem lat, odwiedzam jedno miejsce.

Trafiłam tam przypadkiem, ale kobieta - właścicielka zakładu w jednej osobie - ujęła mnie swoim podejściem do klienta. Przypadłyśmy sobie do gustu i trochę do serca. Jako że wiek nasz był podobny, doświadczenia w pracy również (chociaż nie mam nic wspólnego z fryzjerstwem ;), dzieci nasze chodziły do tego samego przedszkola, później szkoły, a nawet klasy, więc tematów do rozmowy znalazło się dużo. Z czasem pojawiły się też bardziej osobiste, szczere i otwarte.

Dwa lata temu okazało się, że jest chora na białaczkę. Przeszczep szpiku był dla niej szansą. Długo szukano dawcy. Sama poddałam się weryfikacji (podchodziłam do tego zresztą kilkukrotnie, bo po infekcji byłam, bo nie w tej fazie cyklu itp.), ale nie byłam dla niej dobrym dawcą. Dawca znalazł się w Izraelu a przeszczep odbył się w lipcu zeszłego roku. No ale pojawiły się powikłania. Wystąpiła choroba: przeszczep przeciw gospodarzowi. W paskudnej postaci i ciągle objawiająca się w nowych miejscach, niszcząc kolejne narządy.

Ale Agnieszka walczyła. Każdego dnia. I pomimo że ludzie zaczęli jej unikać, bo sami czuli się bezradni i nie umieli znaleźć słów, którymi mogliby z nią porozmawiać, ona każdemu dobre słowo powiedziała i pocieszała. Była po prostu niezwykła.

Będąc na urlopie otrzymałam wiadomość, że zmarła. Ostatnie dni była w śpiączce, ale reagowała na bliskich, na ich obecność. Nie byłam w stanie dojechać na pogrzeb, ale znany mi i jej Ksiądz przyjął prośbę o odprawienie Mszy Św. w jej intencji, za co jestem ogromnie wdzięczna.

I po powrocie z urlopu poszłam do zakładu, w którym od dwóch lat o moje włosy dba jej współpracownica, pani Kasia (wspaniała fryzjerka) i płakałam w duszy (i nie tylko), bo żal. Strasznie żal. Żal Agnieszki - cudownej dziewczyny i żal jej rodziny. Męża, dwójki dzieci. Żal rodziców, którzy oddanie byli przy niej. I żal nas wszystkich, bo odeszła kobieta, która tak wiele wnosiła do życia. Miałam szczęście, że ją poznałam. Byłam jej osobą niezwykle ubogacona.