jak to nie ma chleba?

Organizowanie przyjęcia dla niezorganizowanej to jest nie lada wyzwanie!

Zacznijmy od tego, że spóźniona byłam. O jakieś dwa lata z rezerwacją lokalu, a o jakiś rok z rezerwacja cateringu z obsługą kelnerską.
Szczęściem było to, że przez to roztargnienie okazało się, iż możemy przyjęcie zorganizować w domu parafialnym tuż przy kościele. Catering na godziny umówione mi dowieźli, a i obsługa kelnerska się znalazła w osobach dwóch znajomych, nie wliczając w to samych gości, którzy poczuli się swojsko i do kuchni co chwila zaglądali albo po naczynia, albo z naczyniami. Klimat niemal domowy :)

Cała uroczystość przebiegła pięknie. Dostaliśmy nawet role. Najstarszy Niesforny Aniołek przed kościołem prosił rodziców o błogosławieństwo, a my błogosławiliśmy. (Nie powiem, kto był bardziej zestresowany ;)

Kilkakrotnie się wzruszyłam podczas Mszy Świętej. Łzy mi płynęły ciurkiem rozmywając starannie zrobiony makijaż. I kiedy pochyleni przy stole nad roladą rozmawialiśmy o tym, moja mama stwierdziła, że jestem lepsza od niej w tym, że się kilka razy wzruszyłam. Bo ona wzruszyła się tylko raz. Na samym początku i tak już jej zostało :)

Kolejne wzruszenie przyszło podczas popołudniowego nabożeństwa, kiedy to Niesforek pięknie dziękował za ten cudowny dar. Nie obyło się też bez małych roztargnień. Na przykład zapomniał wziąć ze sobą świecę na nabożeństwo, a po nim miało być robione wspólne zdjęcie. W pewnym momencie wyleciał jak z procy z kościoła, ale zaraz wrócił. Ze świecą. Na szczęście była przecież blisko.

Przy kolacji już czułam, że emocje opadają, już czułam się trochę odprężona, gdy nagle Franczesko, syn mamy chrzestnej Niesforka woła: poproszę chleb! Ależ mi ciśnienie wtedy skoczyło! Bo jedzenie mnóstwo, a chleba nie ma. Dziecko z niedowierzaniem dopytuje: no jak to nie ma chleba?

I patrzę na ten stół zastawiony jedzeniem, i myślę: no ładnie, jedzenia tyle, że przez tydzień nie będę musiała gotować, ale nie pomyślałam zupełnie o najprostszym i podstawowym produkcie.

Cudownie, że zostaliśmy tego dnia w taki szczególny sposób posileni Chlebem Eucharystycznym, ale mimo wszystko: chleba naszego powszedniego, daj nam dzisiaj! Niech go nigdy nie zabraknie!